Building the food water energy nexus from below

Urbanising in Place | lokaal beheer hulpbronnen

Boeren en voedselproducerende gemeenschappen spelen een onmisbare rol bij het beheer van de Food-Water-Energy-nexus aan de rand van grote steden. Door de hedendaagse verstedelijkingsdynamiek worden boeren en telers weggedreven uit de omgeving van de stad, waardoor ook de voedselproductie en het hulpbronnenbeheer op de verkeerde plaats terechtkomen. In dit project worden nieuwe manieren bedacht om de rol van voedselproducenten bij het beheer van de FWE-nexus te versterken in plaats van deze producenten weg te jagen. Bij ‘Urbanising in place’ worden de innovatieve werkwijzen uit vier verschillende stedelijke gebieden (Riga, Rosario, Brussel en Londen) samengebracht in een internationaal platform. Dit platform is bedoeld om van elkaar te leren en om essentiële veranderingstrajecten te identificeren.

Het consortium
Vanuit Nederland zijn betrokken: prof. dr. ir. Han Wiskerke en dr. Lucie Sovova (beiden Wageningen Universiteit)

  • De projectreslutaten kort samengevat (juli 2022)

    Urbanising in Place bracht expertise uit de politieke ecologie en de stedenbouw samen om korte voedselvoorzieningsketens in (peri-)stedelijke omgevingen te heroverwegen en de rol van stedelijke voedseltelers in landschapsbeheer en voedsel-water-energie-nexusbeheer te herwaarderen. Partners van elk van de vier casestudies – Brussel, Londen, Rosario en Riga – brachten voedselvoorzieningsactiviteiten in de voorstedelijke gebieden van hun steden in kaart. Elke partner paste verschillende mappingmethodologieën toe en beschreef de voedselvoorzieningspraktijken in hun eigen termen. De casestudies waren gericht op de lokaal specifieke actorenconstellaties en de verbanden tussen voedselvoorzieningspraktijken en historische en hedendaagse vormen van verstedelijking. De gemene deler was het verkennen van de mogelijkheden voor agro-ecologische voedselvoorziening in (peri-)stedelijke gebieden.

    Deze inzichten werden gedeeld tijdens meerdere internationale workshops en bezoeken, die aanvankelijk op locatie werden georganiseerd en later vanwege COVID-19 online. Naast deze interne bijeenkomsten zijn er in 2021 open sessies georganiseerd waarin de onderzoekers de projectresultaten met relevante stakeholders hebben gedeeld. Momenteel wordt er een online platform gebwoud waarop de projectresultaten zullen worden verzameld.

    De bijdrage van de WUR bestond uit meewerken aan de case in Riga. De Wageningse onderzoekers namen deel aan een locatiebezoek en een webinar. Daarnaast woonden ze consortiumvergaderingen en evenementen bij en namen ze deel aan de webinarreeks in de zomer van 2021.

    De belangrijkste bijdrage die het project heeft geleverd, is de verdere uitwerking van het concept van agro-ecologische stedenbouw. Voortbouwend op diverse casestudies en wederzijdse uitwisseling, heeft het onderzoek een dieper theoretisch begrip van het concept bereikt (onder meer gebaseerd op het denken over politieke ecologie en diverse economieën). De diversiteit aan cases en partners maakte het ook mogelijk verschillende historische en geopolitieke trajecten en hun invloed op de ontwikkeling van duurzame en voedselbevorderende vormen van stedenbouwkundig denken te vergelijken, onder meer langs de lijnen van de dekoloniale theorie en kritische lezingen van post- socialisme.

    De samenwerking met lokale actoren en het actiegerichte karakter van het onderzoek leverden inzichten voor beleid en praktijk op; het gaat daarbij onder meer om praktische middelen die stedelijke voedselinitiatieven nodig hebben om agro-ecologische stedenbouw te bevorderen.