Hoe profileren Europese en Chinese polycentrische regio’s zich op het gebied van duurzame verstedelijking, en hoe voeren ze dit uit?

Citybranding in polycentrische regio’s

Duurzaamheid is een belangrijk thema voor steden bij het aantrekken van investeerders, bedrijvigheid en inwoners. Ze gebruiken ‘city brands’ als ‘eco’, ‘smart’, ‘leefbaar’, ‘weerbaar’ of ‘creatief’ om die reputatie te vestigen, hoe doen ze dat in de Randstad en in vergelijkbare regio’s in Europa en China?

Het consortium
Prof. dr. Martin de Jong (TUD), dr. Thomas Hoppe (TUD) en Vereniging Deltametropool

  • Onderzochte vragen

    Onderzocht is hoe steden in polycentrische regio’s vormgeven aan hun city branding-activiteiten, hoe ze vormgeven aan de implementatie van hun ambitie om zich ecologisch te moderniseren, en wat ze van deze ambities in de praktijk brengen. Hierbij aansluitende onderzoeksvragen zijn onder meer: op welke zijden geven steden in polycentrische regio’s vorm aan hun city branding, en welke profielen kiezen ze en hoe verhouden die zich tot die van hun directe en indirecte buren? En tot op welke hoogte kunnen de gemaakte keuzes van steden (gemeenten; stadsbestuur) worden verklaard vanuit een set van theoretische factoren, waaronder hun industriële tradities, deelname in thematische netwerken, demografische omgevingskenmerken, en strategische bestuurlijke afwegingen waarin internationale, nationale en regionale positie van de desbetreffende gemeente is betrokken? En hoe stroken de stedelijke investeringen met het beeld zoals opgeroepen in de gekozen brand?

  • Uitkomsten

    Er is een analytisch raamwerk ontwikkeld waarmee de implementatie van city brands kan worden onderzocht. Uit onderzoek waarbij dit werd toegepast, bleek dat branding niet vaak wordt doorvertaald naar projecten, budgetten en benodigde capaciteit die bij het brand label passen. En vaak vertaalt branding zich naar sturingsvormen waarbij wordt aangehaakt bij maatschappelijk initiatieven. Ook zijn city brands trendgevoelig, terwijl beleid niet of nauwelijks verandert. Daarnaast valt op dat veel brands dure marktinitiatieven zijn, waar gemeenten zich aan verbinden, voordat zij zich afvragen of het brand wel bij het imago van hun stad past of dat er wel geld voor vrij kan worden gemaakt. En hoewel city branding gezien kan worden als het domein van beleidsmakers en stadsplanners valt op dat beleidsmakers in de praktijk weinig betrokken zijn bij branding-strategieën.

  • Aanbevelingen

    Bij het kiezen van een brand voor een stad is het belangrijk rekening te houden met publieke waarden die leven onder stakeholders in steden. Kennis van waarden en perspectieven die leven onder deze groepen zouden meegenomen kunnen worden in de vormgeving van branding– en implementatiestrategieën. Daarmee kan meer draagvlak worden gecreëerd. Q-method kan daarbij als methode worden gebruikt. Ook kan de ontwikkelde netwerkanalysemethode worden ingezet, waarmee verschillende aspecten van city branding in polycentrische regio’s kunnen worden geanalyseerd. Zo kan het beeld dat burgers hebben van steden worden vergeleken met het (geïdealiseerd toekomst-)beeld dat  beleidsmakers van de steden hebben.